Lulu..

Bütün bir hafta koşturmacayla geçti.Didemin düğünü konseptli çok tuhaf rüyalar görmeye devam ediyorum. Mütemadiyen her gün çok uykum vardı ve kızsal güne geçiş yapmakta zorlandığım sancılı bir haftaydı.Canım hiç iş yapmak istemedi. Donuk gözlerle etrafımı seyrettim. Şiş bir balon gibiyim.İnşallah patlarım.Dün akşamda slumdog millionere i izledik kürşadla. Gerçekten de eğlendik izlerken. Ama bu kadar oscarı hakediyor muydu bilemedim. Müzikleriyse süperdi.Filmin esas kızı ile oğlanının ise gerçek hayatta sevgili oluşlarına inanamadım. Kız esas oğlan uğruna nişanlısını terkettiğine göre çocukta benim göremediğim bir cevher olmalı.(hoş nişanlısını da görmedim ki, beterin beteri olabilir, ama böyle değince de şekilci bir insan gibi algılanmayım, öle değilimdir, sadece kız fazla güzeldi, bu da nasıl bir parenteezse??) Filmde karakterlerin küçüklüğünü canlandıran çocuklaraysa bayıldım. O nasıl bir yetenektir öyle?

***

Sinemadan çıkıp eve geldiğimdeyse, istabuldan teşrif eden Neyir kapıdan girer girmez uyuyalım dediğinde ne kadar sevindiğimi anlatamam. Hoş o uykuya geçmeden yine bıcır bıcır birşeyler anlattı ama bana masal gibi geldi. Sabahsa ben gözlerimi açmış gerinirken ayağıyla elime tekme atıp; "aa o kadar uyuduk saat daha 9 "dediğinde bu onun beni artık uyutmayacağın sinyaliydi.Bense onu laptopımda görmediği fotoğraflar ve bir kaç albümle oyaladıktan sonra "çok acıktım" nidalarına dayanamayıp saat 10 da yatağı terketmek durumunda kaldım. Annemin güzel kahvaltısı ve tv de 5 kere 5 eşliğinde güzel bir sabah..

Şimdiyse Baharla Neyir dışarda. Odaları topladım. Gece Didemin bekarlığa vedası. Hazırılıklar ve geceden karelerle yarın buradayım. Beni izlemeye devam edin.

Foto:Efe askerdeyken didemle yaptığımız kurabiyeler.