Uyandım sabah, ayağımı unutmuşum bir baktım üzerine basamıyorum. İşe nasıl gideceğim, seke seke mi gezeceğim diye hayıflanırken, giydim kotumu, ayağımda vanslar, bindim taksiye, zira yürümem pek zor. Mehmet’in yoğun tavsiyelerini dinleyerek tetanoz aşısı olmaya karar verdim. Eczaneden alayım dedim. Pahalı bir şey diye düşünüyordum ama sadece 6,70.-YTL imiş. Buz kalıpları arasında verdiler aşımı. Bozulmaması içinmiş. Organ nakline gider gibi gittim bizim sokaktaki polikliniğe.
Poliklinikte kimliğimi alıp kaydımı yaparlarken, tetanoz aşısı aldım diye pek bir üzüldüler. Onlarda varmış. Sonra hemşire doğum tarihimi sordu. 1983 dedim. Önce yazdı sonra bana bir daha baktı. “En son ne zaman tetanoz aşısı oldunuz” “Lise 1 de” dedim,”1998 yılında sanırım” Pek şaşırdı. O da herkes gibi beni 17-18 sanmış. Avukatım dediğimde açılan ağzını ve kocaman gözlerini ben giderken hala kapamamıştı. (Elbet bu genç gösterme işine sevineceğim yaşlarda gelecektir dedim içimden.) Aşıyı aldığıma o da çok üzüldü. “Gidip geri verin” bile dedi. Fiyatını söyleyince biraz rahatlar gibi oldu. Aslında ben de aşıyı kendi ellerimle alıp, son kullanma tarihine bakabildiğim için daha bir mutluydum. (Çünkü Mehmet beni bu konuda da defalarca uyardı.)Aşıyı yaparken canımı hiç acıtmadı. Buz kalıplarını eczaneye geri götürdüm.
Tetanoz aşısını olduğumuz zaman önemliymiş çünkü 1. aşının üzerinden 4 hafta, 2.den 6 ay ve 3 ile daha sonrakiler için 1 yıl geçmeden olmamak gerekiyormuş.Hemşire bana bir kart verdi, üzerinde tetanoz aşılarımı olduğum günleri yazdı, böylece başıma iğne olacak bir durum geldiğinde hatırlayıp söyleyebileceğim. Söyleyemezsem de siz söylersiniz artık:) Allah korusun ve Amin.
Poliklinikte kimliğimi alıp kaydımı yaparlarken, tetanoz aşısı aldım diye pek bir üzüldüler. Onlarda varmış. Sonra hemşire doğum tarihimi sordu. 1983 dedim. Önce yazdı sonra bana bir daha baktı. “En son ne zaman tetanoz aşısı oldunuz” “Lise 1 de” dedim,”1998 yılında sanırım” Pek şaşırdı. O da herkes gibi beni 17-18 sanmış. Avukatım dediğimde açılan ağzını ve kocaman gözlerini ben giderken hala kapamamıştı. (Elbet bu genç gösterme işine sevineceğim yaşlarda gelecektir dedim içimden.) Aşıyı aldığıma o da çok üzüldü. “Gidip geri verin” bile dedi. Fiyatını söyleyince biraz rahatlar gibi oldu. Aslında ben de aşıyı kendi ellerimle alıp, son kullanma tarihine bakabildiğim için daha bir mutluydum. (Çünkü Mehmet beni bu konuda da defalarca uyardı.)Aşıyı yaparken canımı hiç acıtmadı. Buz kalıplarını eczaneye geri götürdüm.
Tetanoz aşısını olduğumuz zaman önemliymiş çünkü 1. aşının üzerinden 4 hafta, 2.den 6 ay ve 3 ile daha sonrakiler için 1 yıl geçmeden olmamak gerekiyormuş.Hemşire bana bir kart verdi, üzerinde tetanoz aşılarımı olduğum günleri yazdı, böylece başıma iğne olacak bir durum geldiğinde hatırlayıp söyleyebileceğim. Söyleyemezsem de siz söylersiniz artık:) Allah korusun ve Amin.
4 yorum:
lise 1 de tetanoz aşısı olduğumuzu iyi hatırlamışsın..ben hayatta hatırlamazdım ..ben o zaman bile anlamamışımdır kesin ne aşısı olduğumuzu haha:)
ben neyroşun korktuunu o korkmasın die cengaverlik yaptığımı bile hatırlıyorum. Onun yüzünden bana acıtan hemşire ona acıtmayan hemşire yapmıştı:)
geçmiş olsun!
teşekkürr ederiim:)
Yorum Gönder