Hıdırellez.

Bugün hıdırellez. İlk hıdırellezimi hatırlamadığıma göre oldukça uzun süredir devam ettirdiğim bir ritüel olsa gerek.

Benim içi hıdırellez, renkli kağıtlara, renkli kalemlerle çizilmiş kalpler, evler, arabalar, insanlar, güneş ve denizdir. Bu minik kağıtları güllerin altına gömeriz, bazen de üşenir kırmızı kurdeleler bağlarız gülün dallarına, toprağa da ağaç dallarıyla resimler çizeriz.Dileklerimse belki kendi halinde istekler olduğundan gerçekleşmiştir hep.

Mesela bugün Utkuyla konuşurken o "50 milyon dolar yeterince somut bir dilek olur mu acaba?" dedi, bu denli somut dilekler nedense benim bunca sene hiç aklıma gelmedi.

Ama bir keresinde bir dergide Sagrada Familia’yı görüp, kesip ve gömüp, sonrasında oraya gitmişliğim vardır.Hiç bitmeyecek bir okulu 4 yılda bitirip 4 hıdırellezi de bu dilek uğruna heba ettiğimi söylemeye gerek yok sanırım.

Birkaç sene öncesindeyse may fest. dönüşü içimizden ikisinin kafası güzelken, karşı komşunun bahçesindeki güllere akın ettiğimiz esnada polislerce basılıp, “gençler her şey yolunda mı ,piknik mi yapıyorsunuz” gibi neşeli sorulara muhatap olmuşluğumuz da vardır. Neyse ki teyzem olay yerine geceliğiyle teşrif ederek, masum olduğumuzu kanıtlamıştır.

Bu seneyse yılbaşında ben zaten istediğim her şeyi bir deftere yazdım. Yavaş yavaş listede eksilmeler olmaya başladı bile.O yüzden deftere yazmadığım ama çok istediğim bir şey var aklımda, dileğim de o olacak. Tabi yine gökten paralar yağarken, kendimi sevdiklerimle dolu bir kalabalıkta, güzel evler, arabalar, plaj ve deniz içinde,dünyanın dört bir yanında, yıldızlarla ve ayla, çiçeklerle, böceklerle resmetmeyi ihmal etmeyeceğim. .Yanlız bu seneye mahsus dileğimi nasıl resmedeceğimi ya da ona uygun bir fotoğraf bulup bulamayacağımı bilmiyorum. Hayırlısı diyorum. Ben her sene bahar geldi diye seviniyorum, bir şeyler istemenin keyfine varıyorum. Siz de tutun bir dilek, deniz varsa da yakınınızda ona atın. Gerçek olsun.