31 Ekim 2008 Cuma

Küçük Kız

“yüzünü dökme küçük kız
bırak üzülmeyi
yalnız sen misin bir düşün
unutan sevilmeyi”

her siyahın bir beyazı
gecelerin gündüzü de varmış”

O zamanlar bitmeyen gecelerin sonunda gündüz olduğuna da sevinemiyorduk sanki.
O zamanlar bu şarkıyı mı dinlerdim ben?
Bir kelime vardı, birisi gelip söylemiş sonra gitmişti.
Söylenen, onca bilinmeyen kelimenin, cümlenin arasında sanki o daha bir önemliydi.

“Amputasyon”
Öyle dediler demiştim anlatırken, acaba ne demek?
Anlamını bilmediğim bu kelimeden korkmuş muydum o zaman?, yoksa iyi bir şey sanıp, ümitle ona sarılıp, hemen manasını mı öğrenmek istemiştim?

O zamanlar bu şarkıyı mı dinlerdim ben? Şimdi niye hüzünlendim?

Bilemedim.

Hiç yorum yok: