Birşeye inanmadıkça, kaybettikçe içindeki o duyguyu önce önünü alamadığın bir atılganlıkla üzerine gidiyorsun sorguladığının.
Ama sonra bu yoğun "inanma" çabalarını bir kenara atıp, o artık bir anlamı olmayandan uzaklara fırlatıyorsun kendini. Savrulmanın hızıyla da çarpıyorsun duvarlara.
9 Ekim 2008 Perşembe
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder