İpsiz Uçurtma

Sadece vapura binmek bile o kadar büyük bir eğlence ki benim için.. O yüzden İstanbul’a ilişkin mutluluk veren anlarımı yazmaya kalksam abartı bulursunuz.Ha bir de gökyüzü masmaviyse, güneş parıl parıl parlıyorsa tepenizde, yani hava benim tabirimle “ limonata” kıvamındaysa anlatmaya doyamayabilirim. O yüzden kahvaltımı, çılgın duruşmamı, gördüğüm her güzel şeyi, tüm yaptıklarımı anlatmayım, siz de bayılmayın.

Vaktiniz çok mu az.? Kadıköy’den Beşiktaşa gidin. Arkadaşınız vapurdaysa ve ona yetişemediyseniz, onu göremeseniz de vapura el sallayın, sinir yapmayın. Vapuru beklerken kitap okuyun, deniz kenarında sanki tiryaki gibi çay için.

Yandaki yaşlı teyzelerin dediklerine kulak kabartın. İpsiz uçurtma diyen bir teyzenin bu lafını çok sevin, defterinize not edin, kendinizi ipsiz bir uçurtmaya benzetin, nereye çekerse rüzgar, o yöne gidin. Vapurdan iner inmez sizi karşılayan, denize baka baka yemek yeme fikrini öne süren, hafta içi görüşebildiğiniz için deli gibi sevinebileceğiniz Neyir adında bir arkadaşınız olsun. İki yıldan sonra hafta sonları dışında bir gün onunla görüşmenin tadına varın. Tabii birde İstanbul’un herşeyini sizin kadar seven bir anneyle paylaşın bu anları, ona sahip olduğunuz için ne kadar şanslı olduğunuzu düşünün, bu aşk belki genetiktir diye geçirin içinizden.

Kadıköy Çarşısındaki Baylana gidin, Kup Griye’nin (benim favorim) tadına bakın, adisababa ya da rokokoyu da deneyin. Sonra çıkın Beyaz Fırından canınızın çektiği herhangi bir şey alın. Şampiyon da midye tava yiyin. Yemekten patlayın. Kadıköy çarşısında yürürken her şeye bakan, kedilerinin, sokaklarının, daha güzel olduğuna inandığınız bir İstanbul delisine dönüşün. Bunları yaparken de beni düşünün.