Hayat gerçekten tuhaf.Mesela 17/05/2010 tarihinin 14/11/1999 tarihine karşılık gelmesi garip.His olarak. Konu olarak.Halbuki mevsimler farklı, insanlar farklı, giden benin anneannem değil, ama her şey neden bu kadar fazla onu getirdi bugün bana?
Bugün gözyaşı vardı. Sabah annemin, işe gelince Hatice'nin, şimdi de benim gözümde.Bugün de öyle bir gün işte.
Bir de çok garip ama ölüm beklemiyor. "Yetişicek işlerim var, bugün gelme haftaya araşalım" denmiyor ölüme. Ya da sadece bir iki saatliğine bir araya gelmeyi bile zaman zaman başaramazken insanlar, bir cenazeyle anında bir araya gelebiliyor. "Bugünler çok yoğun, cenazeyi öbür ay yapalım"diyeni duydunuz mu?
Ölümü , cenazeyi erteleyemediğimiz gibi, yaşamayı, hayatı da ertelemesek keşke.
Keşke böyle günlerde kararlar alıp, ertesi güne unutmasak.
Bu da böyle iç açmayan bir yazı oldu, hem de bir pazartesi. Hiç yakışmadı ama. İdare edin artık.
Bazen tam vaktinde gidiyor insan.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder