30 Ağustos 2010 Pazartesi

i want to go

durduğum yerde duruyorum.
sanki bir şeyi kaçırıyorum ama fark edemiyorum.
içimde bir huzursuzluk.
o yetişemediğim ne bir bilsem.
o kızdığım kim?
bütün o kafamdaki soruları, sıkıntılarımı, huysuzluklarımı saçlarımdan denize karıştırdım, gitti , ya da öyle sandım da gitmediler mi?
yaz bitti diye hayıflanamayacağım kadar çok sıcak hala, ona üzülüyor olamam.
hatta son baharı özlemiş bile olabilirim.
bugün o güzel ayakkabıyı aldığımda, d&r'de vedat milor'un italyasını karıştırdığımda gitmiş gibiydi de, gece oldu niye geri geldi b huzursuzluk?
belki de sadece kızsal bir bunalımdır, geçerdir, giderdir..

4 yorum:

uyduruk prenses dedi ki...

üfff böyle arada gelen anlamsız iç sıkıntıları hiç gelmese de hep böyle mutlu,umutlu olsak cidden..

cometa dedi ki...

ahh keşkee..

Unknown dedi ki...

o gitme duygusu bendende hiç gitmez zaten, ara ara gelir, ben kovarım,o bıkmaz ,yine gelir..
anlamadım ki biz kızların bu ruh haliyle neden uğraşır bu evren ? gitsin birazda erkeklerle uğraşsın canım aaa...

cometa dedi ki...

erkeklere musallat olması konusunda hem fikirim banuş:)