d. gribi günlüğü.

ben bile yazmaya korkar oldum. d.omuz gribi oldum demeye ürker oldum. ama başıma gelenleri anlatmam vatan millet için iyi olur diye düşünüyorum.

26 Mart  günü duruşma için İstanbul'dan Ankara'ya gelmek üzere havalimanına doğru yola çıkarken zaten biraz kırgınlık hafif yorgunluk içerisindeydim. Havalimanında biletim türk havayolları iken pegasus kioskundan bilet almaya çalışmam belki de şuur kaybımın ilk belirtisiydi.

Sonrasında her şey normaldi,  babaocağına  geldim. Boğazım biraz ağrıyordu, hafiften öksürüyordum ama mevsimsel bir astım, alerji v.b. ben de her zaman olduğu için önemsemedim.

Sonra sabah oldu, sedergineimi içtim, ballı sıcak sular, yumurtalı kahvaltı. Çünkü ben kolay kolay yatağa düşmem. Duruşmayı beklerken biraz tuhaflaştım, her yerim delicesine ağrıyordu, öksürüyordum, mübaşir halime acıdı, duruşmamı öne aldı.

Duruşmadan çıkınca öğle yemeği yeme hayalimi çöpe atıp, doğrudan bir taksiyle eve gittim. Üzerime kat kat yorgan serip bir saatlik öğle tatilini uyuyarak geçirdim. Uyandığımda kan ter içindeydim, pc yi açıp çalışmaya başladım ama harfler sanki uçuyordu, beynim su olmuş akmış gitmişti. Annemi arayıp bana bir doktor bul ben iyi değilim dedim. Ki ben ölsem ancak doktora giden biriyim ama bir tuhaflık olduğunu anladım. Çünkü hissettiğim ağrının tarifi yoktu ve içimdeki ses bence doktora git diyordu.

Doktora giderken kendimi tekrar iyi hissettim, hatta anneme ne gereksiz oldu, zaman kaybı dedim, doktoru beklerken pc kucağımda çalışıyordum, harfleri de sanki görüyordum.

Doktor ciğerlerimden gelen sesi beğenmedi, zatürre olabilirsiniz bir de kan testi yapalım dedi. Ben özel hastane/sigorta ilişkisine yorup testleri çok da önemsemedim. Ciğerlerim temiz çıktı, ama o da ne kan testlerim arasında h1n1 testi de vardı sonuçlar ancak 2 saate çıkardı! Testin d.gribi testi olduğunu yedi alem biliyormuş ben o gün öğrendim.Zaten doktorun fenalaşınca arayın demeleri bir tuhafıma gitmişti. Elimde reçetem, test sonuçlarını telefonla öğrenmek üzere hastaneden çıktım, Eczaneye gidip ilaçları almaya çalışırken , önümdeki iki kişi "domuz gribi ilacı bu", "şu an piyasada yok, önünüze gelen tüm eczanelere sorun" denerek postalanınca onlara çok üzüldüm, çünkü kendimi başka bir grip türüne ait hissediyordum(!), derken aynı yanıtı alınca hafif sarsıldım. Ve ilaç yok. Piyasada doktordun verdiği ilaç yok! Kuzenim vasıtasıyla ilaca ulaştım, ilacı bana veren doktor da bir kaç hafta önce domuz gribi olduğunu, başka bir hastalığı olmayanlar için artık ölümcül olmadığını, ilaç içip dinlenerek atlatabileceğimi söyledi. Ayrıca bakanlığın salgın ifadesini kullanmadığını, doktorların ek bir hastalığı olmayan hastalar açısından bu ifadeyi "dillendirmek" istemediklerini beyan etti:)

Bu sürede benim ateşim yine yükseldi, ölsem gitmeyen rengim gidiverdi, aynada görüntümden korktum. İlaçları içtim, kustum, ben kusarken doktor anneme testin sonuçlarını "kibarca" bildiriyordu, geceleri çok tuhaf halüsinasyonlar gördüm. Sonraki günlerde özellikle akşam göğsüm ve sırtım çok ağrıdı, o anlarda "acaba" dedim. Doktor 2. kontrolümde 5 günlük rapor verdi ve Ankara'da kaldım. (ilk muayenede doktora haftasonu dinlenirim ben istanbula döneceğim diyerek rapor almamıştım)

Sonrası bildiğiniz grip, bitkinlik, halsizlik. Göğüs ağrıları da kesilince hem bedenen hem ruhen biraz rahatladım.Annemle babama da koruyucu ilaç başlandı ve hastalığım süresince minnoşlarımdanbaşka insan da görmedim. ama benim gibi bir sarılmacı öpmeci kişilik anasıyla babasıylauzaktan uzaktan bakıştı ki bu da acıklıydı.

Peki bunu neden yazdım? Doktora gidin hastalanınca diye. virüs mevcut durumda başka bir kalıtsal hastalığı olmayan için "artık" öldürücü olmasa da (ne var ki ek bir hastalığı bulunmayan 79 doğumlu bir uzak tanıdık bu nedenle vefat etmiş) benim gibi kendi kendini iyileştirmeye çalışmayı sevenler için hastalıktan kurtulmak zor. Mesela antibiotik içmek yok, portakal suyu , limon benzeri yasak, ateşlenme durumunda yaşlı ya da çocuk değilsen parasetemol benzeri ilaçlar da içilmiyor. 

Hepinize sağlıklı günler dilerim.