6 Temmuz 2011 Çarşamba

oblivion

Biraz kayboldum. ne yöne gideceğimi bilemiyorum.
Kanatlarımı çırptıkça telaşla, uzaklara gidebilirim sanıyorum, ama hiç mesafe kat edemiyorum.
Panikledikçe daha çok çakılıyorum sanki olduğum yere, bir de üstüne yaralanıyorum bir yerlere çarpmaktan.
Hep erteliyorum.
Hep gelecek zamanlara bel bağladım.
Gelmeyince bir sonrakine doğru fırlatıyorum değişmesini istediklerimi..
biraz daha öfkeliyim, fazlasıyla karamsar ve kafası karışık.
Hep olduğum gibi değilim…
Yeni yaşımda geçsin.

Hiç yorum yok: