Praha

Neyir içerde duş alırken ve ben komik odamızda, yüksek tavanlı o alanda, o eski ikili camları sonuna kadar açmışken, odama yosun kokusu doluyorken, gökyüzü masmaviyken, çanlar hiç durmadan çalıyorken ve ben yatağın üstünde kollarımı iki yana açmış öylece dururken, başka bir insan da olabilirdim diye geçirmiştim içimden. Başka birisi olmak şimdi için hani zordu da belki, keşke orada kalsaydım da ben, dönmeseydim hemen.