5 Haziran 2015 Cuma

arkadaşım eş.

çok arkadaşım var mıdır? epeyce vardır da  20 i geçmez gerçekten değer verdiğim insan sayısı. ama hepsini geçmiş yıllarda biriktirmişim. yaşlandıkça yeni arkadaşlıklara daha bir kapamışım sanki kendimi. hoş yüksek lisansta çok sıkı arkadaşlarım oldu. bir de instagramdan blogdan tanıyıp, sevdiğim, görüşmesek de arkadaşım olarak gördüklerim de var bak.

neyse velhasıl ben , her hafta bir arkadaşıyla sosyalleşen insan, istanbula gelince biraz boşluğa düştüm. en en yakın arkadaşlarımdan biri en en uzak noktalardan birinde oturunca da öyle baharın kürşadın arkadaşı dışında kafama estikçe buluştuğum insan sayısı az.

ve sonra ben mahalleye yeni gelmiş ergen edasında bir arkadaş edindim. çok iyi arkadaşız sandım. derdimizi tasamızı paylaştık,  zararlı öğle yemeklerini, alışverişleri , kahveyi. herkese de dedimki, ne şanslıyım şu yaştan sonra ne güzel bir arkadaşım oldu.

ama bu yaştan sonra ; insanların samimiyetsizliğine, acımadan kazık atışlarına, aynısı başına gelir diye korkmayışlarına şaşıracağım varmış.

bana bunların yapan insan yüzünden zor bir durumda düştüm mü düştüm. ama geçer mi geçer. ve fakat kalbin kırgınlığı zor geçer.

her şey samimiyet. samimi olun.
saçmaladım yine ama bir aydır gerçekten üzgünüm ve herkese komik gelse de insanı arkadaşı sandıkları da aldatabilir. ve sen kendini kötü hissedebilirsin.

6 yorum:

emelo dedi ki...

çok üzüldüm, geçmiş olsun.. Geçer zamanla mutlaka, sıkma canını.

Ruhsuz Atmaca dedi ki...

Sabret zamanla düzelecektir bir şeyler...

Dudu dedi ki...

ah ya canim benim! sana surada basima gelenleri anlatsam... :) biliyorum ki cok uzucu oluyor ama zararin neresinden donersen kar kardir. ben oyle dusunuyorum.

cometa dedi ki...

Ah duducum burda anlatma da bari mailden anlat:)
ben de döndüm karlı bir şekilde. ne diyeyim insanlar tuhaf.

cometa dedi ki...

teşekkürler emelcim

caloroso dedi ki...

sen her şeyin altından kalkarsın Mervecim merak etme her şey daha güzel olacak:)