8 Nisan 2010 Perşembe

burda hayat şöyle böyle.

Şimdi bana telefon açsanız, desenizki "Merve bize kurabiye yap, şu şekilde, bu renkte olsun". Nasıl mutlu olurum. Saatler boyu, yüzlerce fotoğrafa bakabilirim. Yapabilirim. Desenizki "Merve, al sana bu izin, bu zaman, bu da bilet, hadi git gel, gez, sev oraları, dönünce anlat bize"koşarak giderim. E kim gitmez ki zaten değil mi?
Şimdi Onur'un tavsiyesi üzerine stacey kent dinliyorum. En azından çalıştığın yerin bu sesle dolması güzel. Ben bir gün fransızca şakırcasına şarkı söyleme ihtimalini de sevdim zaten.
Mahinur Teyze havuçlu kek yapmış bize. Ben de yaparım da böylesini yemedim. İçine incir koyduğundan olabilir mi acaba?
Konsantre olmak neden bu kadar zor ve çilekler bu sene sanki daha güzel değil mi?

Hiç yorum yok: