Sing Song Girl

Akşam oldu.
Pınar acıkmıştı, tabii Hande’de. Yudum arandı.
Okul zamanlarından kalma bir alışkanlığımız vardı.
O da ;sınav sonraları Beşevlerdeki Burger King’de tıka basa yemek, her şeyi yemek ve bu esnada da nefes almadan konuşmak.
Bu geleneğimize bir de tarafımdan bakılan tarot seansları eklendi okulun bitmesiyle.
Sırayla üçüne de fal baktım muhtelif zamanlarda, ama nedense bana gelecekten haber veren olmadı hiç.

Dün de gelenek bozulmadı. Geldik bir araya.
Yine bir burger ortamında, konuşa konuşa yedik içtik.
Daha sonra Pınar’ın doymadım nidalarının da etkisiyle mekan değiştirdik.Tatlı yemeye de gittik.
Ve ben etraftakilerin meraklı bakışlarına aldırmadan birer birer açmaya başladım kartlarımı.
Hande’nin geleceği oldukça parlaktı, bir yerden parayı, ya da aşkı bulmuştu da bizden saklıyordu sanki.
Pınar desen muamma, ne işler karıştırdığı her zaman olduğu gibi tam ortaya çıkmadı.
Yudum’un revolution’ı ise tam anlamıyla kartlara yansımıştı.
Bir de üstüne kahve falı bakıldı.
Tabii fal denebilirse, sadece iki kelime edebilecek gücüm kalmıştı.
Sanırım bununla yetinemeyen Pınar hanım ondan gözüme sokup durdu kahve tabağını , “ne görüyorsunnn bir şeyler daha söyleeeee” diye.

Sonra birden saatlere bakıldı, o saate nasıl gelindiğine şaşırıldı.
Tırsa tırsa kol kola arşınladık sokakları.

Bazı şeyler çok güzel işte.
Kaldığın yerden devam edebildiğin için.
Kahkahalarla gülüp, konuşurken zamanın nasıl geçtiğini anlamadığın için.
Hayata, ilişkilere, insanlara, hayallere dair rahatça atıp tutabildiğin için,sorgulamadan dinleyebildiğin için.

Sizi seviyorum kızlar.