dün serviste başladım ağlamaya.
sonra eve geldim susturamadım kendimi. sonra da boşver dedim bıraktım kendimi. evde kimse de yoktu. sonra uyumuşum. rüyamda dayım gelmiş mehmetle beraber. bizim mutfak, bizim ev. kahvaltı hazırlıyorum. dolabı açıyorum. sarı bir ışık mutfağa dolmuş.çok üzgünüm yeniden. bazen başa dönüyor insan. geçer tabi.
4 Aralık 2014 Perşembe
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder