ok, bye.

bahar blog yazmış. ondan özendim. önceki yazımda bahsettiğim işe girdim. neredeyse 3 ay olacak. önceki işimden oldukça farklı. genel olarak öğrenmeye çalışmakla geçiyor. işe girdiğimden beri geceleri dişlerimi gıcırdatan bir insan oldum. umarım geçer. üniversite yıllarımın bitişiyle geçmişte kalan gece sayıklamalarım yeniden gün yüzüne çıktı. herkesin stresle başa çık(a)ma/ma hali birbirinden farklı. yeni yılda hedeflerim var mı? var galiba. biraz fazla huzurlu ve her şeyden daha kolay mutlu olan bir insan olmaya başlamam yaşlılık alameti olabilir. istanbul'u sevdim mi? zaten çok seviyordum. trafiğini de çekmediğimden nefret edemiyorum. ama metrobüse bindiğimde ya da bilmediğim bir metro hattında başka bir şehirde olduğumu fazlasıyla hissediyorum ki her semti başka bir şehir. bir bütünlük sağlayamadığım yazıma son verip, işe dönüyorum, öptüm bye.