hava soğudu. karanlık. haftasonu harikaydı aslında. hem de ne harika. şaşırma duygumu kaybettim sanmıştım. hala şaşırabiliyorumuşum. epeydir neye bu kadar sevinmiştim, ya da duygulanmıştım. bak onu bile hatırlamıyorum. o kadar güzeldi yani.
hayat bu dediğim anlar vardı haftasonunda. harika bir yemek, güzel bir kahvaltı, film, şarkılar, dans etmek,arkadaşlar, ve kocaman bir sürprizzzz.
ama bugün kafam biraz karışık. ben negatifim biri miyim? bilmiyorum. çok mu suçluyorum insanları? ben derdimi kime anlatıyım? ben keşke hiç üzülmesem, sürekli gülen, bir lahana bebek olsam mesela.insanlara verdiğim tek rahatsızlık lahana bebeğe has o sentetik koku olsa. güzel olurdu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder