Merak.

Durakta kalmak üzere bekleyen metronun kapısından, binsek de olur binmesek de edasıyla girdiler içeri. Herkes telaşlı gözlerle oturacak bir yer ararken, ikisi onların yeri orasıymış gibi sessizce, diğer vagonla geçisin sağlandığı kapının önüne gittiler.
Herkes kış havasının ortasında aniden gelen bahar havasına hazırlıksız yakalanmış gibiydi de o ikisi sanki günlerdir havanın ısınmasını beklemişlerdi. Kız paltosunun önünü açmış, içinden gözüken beyaz gömleği ve balon eteğinin altına giydiği kalın çoraplarını babetleriyle tamamlamıştı. Erkek olanıysa kareli bir gömleğin üstüne orta kalınlıkta sayılabilecek bir ceket geçirmiş, atkısını da umarsızca boynuna dolamıştı.Mevsimlerden kış olsa da bugün bahardı ve onlara her gün bahardı, belliydi..
Kız çantasından bir kitap çıkardı. Erkek ona bir şeyler anlatırken, umursamaz bir tavrı vardı.
. Kızın gözüne bir anda sağımda boşalan koltuk ilişince hızlı adımlarla yanıma doğru yaklaşarak, boş koltuğa oturdu. Çocuk kızın arkasından koşar gibi değil ama sanki “nereye gidersen git arkandayım, boşuna bu acelen” der gibi geldi.
Kızın yanıma oturmasıyla kıyafetlerinin o yeni yıkanmışlık kokusu kapladı etrafımdaki havayı. Ve o havaya bir de hafif parfümünün aroması bulaştı.
Spor yaptığı her halinden belli olan çocuk, bir yandan ilerlemekte olan metroda tutunurken bir yandan da kızın laptopını taşıma teklifini omuz silkerek reddetti.Sonra da hararetlice bir şeyler anlatmaya başladı. Kız hiç konuşmamasına rağmen artık ne yapıyorsa çocuk arada durup gülecek gibi oldu defalarca, konuyu toparlamaya çalıştı birkaç kez.
Derken aniden, o durakta inmezlerse bir daha asla geri dönemezlermiş gibi bir aceleyle fırladılar kapıya doğru ve sonra hiçbir özellikleri, başkalarından farklı hiçbir yönleri olmamasına rağmen onların adını, hikayelerini bir de sonlarını çok merak ettim ben.

foto.